Mijn ervaringen als kind van gescheiden ouders:
Op 11-jarige leeftijd kreeg ik te horen dat mijn ouders uit
elkaar gingen. In eerste instantie was dit natuurlijk erg schrikken. Maar als
ik er nu op terugblik, kan ik zeggen dat we er allemaal erg goed uitgekomen
zijn.
Mijn ouders beslisten na 18 jaar huwelijk dat ze niet meer gelukkig
waren in hun relatie.
Ze besloten op een vriendschappelijke manier uit elkaar te gaan zodat ik hier als kind zo weinig mogelijk hinder van ondervond.
Natuurlijk is dit wennen in het begin maar na verloop van tijd werd het een gewoonte.
Ik woonde steeds bij mijn mama (omdat de afstand erg groot was) en ging in de weekenden (1/2) naar mijn papa.
Ze besloten op een vriendschappelijke manier uit elkaar te gaan zodat ik hier als kind zo weinig mogelijk hinder van ondervond.
Natuurlijk is dit wennen in het begin maar na verloop van tijd werd het een gewoonte.
Ik woonde steeds bij mijn mama (omdat de afstand erg groot was) en ging in de weekenden (1/2) naar mijn papa.
Als 11-jarig enig kind zag ik natuurlijk voordelen hierin.
Twee keer op vakantie gaan, stiefbroers en/of stiefzussen erbij, meer cadeaus,
… .
Maar ook de nadelen werden me wel duidelijk. Mijn mama en papa zouden een nieuwe partner krijgen en zou dit wel klikken? Steeds op en neer rijden …
Na een vrij korte tijd had mijn papa een nieuwe vriendin. Dit was een mooie, jonge vrouw. Het had mijn grote zus zelfs geweest kunnen zijn!
Zij was in mijn ogen enkel uit op het geld van mijn papa. Deze dame had zelf geen kinderen en vond het dus ook erg moeilijk om met een puberend kind, die niet eens van haar was, op te schieten.
Al vrij snel werd het dus ook duidelijk dat dit niet klikte tussen ons.
In het begin was dit nog weg te steken, langs beide kanten, maar na verloop van tijd was dit niet meer te houden.
Ik dacht er zelfs aan om te breken met mijn papa omdat ik zijn nieuwe vriendin niet meer wou zien. Gelukkig heeft mijn mama altijd gezegd dat mijn papa, mijn papa blijft, en dat ik er later spijt van zou hebben moest ik deze keuze maken.
Na enkele jaren heeft mijn papa gelukkig ook ingezien dat deze vrouw niet geschikt was voor hem en zijn ze uit elkaar gegaan.
Daarna heeft mijn papa een nieuwe partner leren kennen, met twee zonen. YES! Eindelijk stiefbroers!
Met deze dame klikte het meteen erg goed, alsook met haar kinderen.
We zijn steeds hechter geworden als familie en genieten hier nu allemaal van.
Maar ook de nadelen werden me wel duidelijk. Mijn mama en papa zouden een nieuwe partner krijgen en zou dit wel klikken? Steeds op en neer rijden …
Na een vrij korte tijd had mijn papa een nieuwe vriendin. Dit was een mooie, jonge vrouw. Het had mijn grote zus zelfs geweest kunnen zijn!
Zij was in mijn ogen enkel uit op het geld van mijn papa. Deze dame had zelf geen kinderen en vond het dus ook erg moeilijk om met een puberend kind, die niet eens van haar was, op te schieten.
Al vrij snel werd het dus ook duidelijk dat dit niet klikte tussen ons.
In het begin was dit nog weg te steken, langs beide kanten, maar na verloop van tijd was dit niet meer te houden.
Ik dacht er zelfs aan om te breken met mijn papa omdat ik zijn nieuwe vriendin niet meer wou zien. Gelukkig heeft mijn mama altijd gezegd dat mijn papa, mijn papa blijft, en dat ik er later spijt van zou hebben moest ik deze keuze maken.
Na enkele jaren heeft mijn papa gelukkig ook ingezien dat deze vrouw niet geschikt was voor hem en zijn ze uit elkaar gegaan.
Daarna heeft mijn papa een nieuwe partner leren kennen, met twee zonen. YES! Eindelijk stiefbroers!
Met deze dame klikte het meteen erg goed, alsook met haar kinderen.
We zijn steeds hechter geworden als familie en genieten hier nu allemaal van.
Mijn mama heeft enkele jaren na de breuk met mijn papa een
nieuwe partner leren kennen. Ondertussen zijn ze meer dan 10 jaar samen. Ook
hij heeft twee kinderen, een zoon en een dochter.
De band tussen mijn stiefvader en mezelf is steeds hechter geworden door de jaren heen.
De band tussen mijn stiefvader en mezelf is steeds hechter geworden door de jaren heen.
Nu, 15 jaar na de scheiding van mijn ouders, kan ik zeggen
dat ik een gelukkig kind ben.
Mijn ouders communiceren op een normale manier met elkaar, mijn 18de verjaardagsfeest hebben ze samen georganiseerd, alsook mijn trouw die eraan komt.
Ze zullen ook samen aan mijn zijde staan, eender in welke periode van mijn leven. Mijn mama blijft mijn mama en mijn papa blijft mijn papa.
Mijn ouders communiceren op een normale manier met elkaar, mijn 18de verjaardagsfeest hebben ze samen georganiseerd, alsook mijn trouw die eraan komt.
Ze zullen ook samen aan mijn zijde staan, eender in welke periode van mijn leven. Mijn mama blijft mijn mama en mijn papa blijft mijn papa.
Ik denk dat dit grotendeels te danken is aan het feit hoe
‘correct’ mijn ouders uit elkaar gegaan zijn.
***
Deze jonge dame wilde graag anoniem blijven, wat we dan ook respecteren. Jouw getuigenis is ook welkom. Wil je ze mee op de blog, stuur ze ons via mail. Je wordt op de hoogte gebracht of ze online gezet wordt en wanneer.